Kısa süre içinde genel seçim ortamını iyice hissedeceğiz ama anılması gereken bir gerçek daha var; Sanırız bu seçimler, Türkiye tarihinin en düşük katılımlı seçimleri olacak. Nedeni ise basit. Şu anda seçmenin bir kısmı kendi partisine dargın. Üstelik bu bir parti için değil, meclisteki her parti için geçerli bir durum. Eğer bu durum aynı şekilde devam ederse, 2019 yerel seçimlerinin diğer seçimlere nazaran çok daha düşük bir katılım yüzdesi ile sona ermesi yüksek ihtimal.

AK Parti seçmeninin bir kısmı kırgın çünkü ekonomik göstergeler her ne kadar kriz olmadığını söylüyorsa da, sokaktaki insan, cebindeki paranın alım gücünün böylesine düşmesinden ve ay sonunu gittikçe daha zorlukla getirmekten rahatsız. Ak Partinin, kendisini iktidara getiren kitlenin, sandığa gitme konusunda ısrarlı tutum sergilemeyen kısmını kaçırması, ihtimal dahilinde.

CHP seçmeni rahatsız çünkü CHP, son yıllarda, oy verenlerinin kendisinde görmek istediği muhalefet çizgisini yakalayamıyor. Özellikle Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde sergilenen performanstan son derece rahatsız. Kemik CHP kitlesinde ciddi bir küskünlük ve hayal kırıklığı var.

HDP seçmeni, parti başkanının hapiste olması nedeniyle hoşnutsuz. Yeni seçilen milletvekillerinin performanslarından da memnun değil. Ne kendi sorunları için ne de muhalif olarak gündem yaratamamalarını kabullenmiyor. Hele de kayyumlar sebebiyle sandığa olan güven gittikçe azaldığından, HDP seçmeninin sandığa gitmekteki isteksizliği net olarak gözlemlenebiliyor.

MHP seçmenindeki rahatsızlık ise, zaman zaman zıt söylemlerle çatışılan iktidar partisine, kerhen de olsa verilen destek. MHP hiç bir zaman iktidar peşindeki bir parti olmadı, her zaman yönlendiren, kilit parti olmayı yeğledi ama şu andaki çizgi, çoğu partiliyi memnun etmiyor. İyi Parti saflarına katılınmasa da, sandığa gitme konusunda motivasyon düşüklüğü var.

İyi Parti rüzgarı çok iyi yakalayıp, meclise girme şansını yakalamış bir parti ama kendini ifade konusunda ciddi sorunları var. MHP'den, kısmen CHP'den gelen tepki oyları ve yeni bir soluk arayan seçmenin desteğiyle meclise girdi fakat henüz kendisine tanınan avansa karşılık verebilmiş değil. Oldukça hassas ve henüz kemikleşmemiş kitlesini kaybetmese de, eğer destekçisini tatmin eden söylemlerde bulunmazsa, işi zor. Zaten küserek kendisine gelmiş olan seçmeninin en azından bu seçimde "sandığa gitmek yerine pazarını ziyan etmemek" tercihini yapma olasılığı yüksek.

Geçen seçimde sandığa gitmemiş olanları ise parti bazında ayaklandırabilecek hiç bir şey yokmuş gibi gözüküyor. En azından şu an için.

Bu, özellikle yerel seçimde aday için çok büyük şans getiren bir olgu. Yerel seçimlerin partiden daha fazla aday bazlı olduğu bilinir ama bu seçimde bu özellik daha da bariz olarak öne çıkıyor. Çünkü seçmenin bir bölümü partisine dargın olmasa da kırgın olduğu için farklı bir söyleme her zamankinden çok daha açık. Yerel seçimin onun hayatına genel seçimden farklı biçimde, çok daha fazla dokunduğunu biliyor. Kapısının önündeki çöpten suyuna, kaldırımından altyapısına hayatının her alanını saatler içinde etkileyebileceğinin farkında. İyi hizmet bekliyor ve bunu istemenin hakkı olduğunu biliyor.

Seçmenin istekleri neler? Bu istekler ne ölçüde gerçekleştirilebilir? Yeni neler sunulabilir? Eleştirilen tasarruflar nasıl takdir edilen tasarruflara dönüştürülebilir? Bu soruların cevaplarının doğru verilmesi seçim vaatlerinin kurulması açısından önemli bir baz.